Αρχαίος ελληνικός μύθος για τον λυκάνθρωπο

Η ελληνική μυθολογία πιστοποιεί την ύπαρξη των λυκανθρώπων. Ο Ζευς, η ύψιστη θεότητα του αρχαιοελληνικού πανθέου, επισκέφθηκε ως περιπλανώμενος ταξιδιώτης τον Λυκάονα, τον βασιλιά της Αρκαδίας.

Ο βασιλιάς αναγνώρισε τον Θεό της Δικαιοσύνης και για να διαπιστώσει την παντογνωσία του, του πρόσφερε ανθρώπινη σάρκα για τροφή. Ωστόσο τίποτα δεν μπορούσε να ξεφύγει από την αντίληψη του Δία. Έτσι απέφυγε να δοκιμάσει από το υποτιθέμενο λουκούλλειο γεύμα. Έσπρωξε το γεύμα που του προκάλεσε αηδία.

Εξοργισμένος λοιπόν κατέστρεψε το παλάτι του πανούργου Λυκάονα και τον υποχρέωσε να περάσει την υπόλοιπη του ζωή ως λύκος. Ωστόσο υπάρχει και η παραλλαγή του Παυσανία. Σύμφωνα με αυτήν, όταν ο Λυκάων θυσίασε ένα βρέφος προς τιμήν του Πατέρα των θεών και των θνητών, μετατράπηκε σε αιμοδιψή λύκο.